רבי אלעזר ברבי שמעון

פֿון װיקיפּעדיע

רבי אלעזר ברבי שמעון בר יוחאי איז געווען א תנא, וואס ווערט דערמאנט דריי מאל אין משניות.

זיין צייט[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

רבי אלעזר ברבי שמעון איז געווען אין דער צייט פון זעקסטן דור תנאים, אין דער צייט פון עלפטן דור נאך די אנשי כנסת הגדולה, דער לעצטער דור פון תנאים.

איבער אים[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

רבי אלעזר ברבי שמעון איז געווען א זון פון רבי שמעון בן יוחאי, און זיי זענען געןןען באהאלטן דרייצן יאר אין א מערה.

אין משניות[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]

  • מסכת ביצה פרק ד' משנה ה', ”ואין מנהיגין את הבהמה במקל ביום טוב, ורבי אלעזר ברבי שמעון מתיר”
  • מסכת תמורה פרק ד' משנה ד', ”המפריש חטאתו, והרי הוא בעלת מום, מוכרה, ויביא בדמיה אחרת, רבי אלעזר ברבי שמעון אומר אם קרבה השניה, עד שלא נשחטה הראשונה, תמות”
  • מסכת נגעים פרק י"ב משנה ג', רבי אלעזר ברבי שמעון אומר, עד שיראו כשני גריסין על שתי אבנים, וכו'”


רעפערענצן[רעדאַקטירן | רעדאַקטירן קוואַלטעקסט]