חנניה בן חזקיה בן גוריון איז געווען פון ערשטן דורתנאים, אין איבערגאנג פון דער תקופה צייטס-שפאן פון די זוגות צו דער תקופה פון די תנאים,[1] און פון זיבעטן דור נאך די אנשי כנסת הגדולה.[2] אין דער צייט פון צווייטן בית המקדש.
חנניה בן חזקיה בן גוריון "זכור לטוב" - רב יהודה דריקט זיך אויס חנניה בן חזקיה בן גריון זאל געדענקט ווערן צום גיטן, ווען נישט אים וואלטן די חכמים פארשטעקט דעם ספר יחזקאל, וויבאלד ס'איז געווען אומפארשטענדליך, און מען האט ארויף געברענגט דריי הונדערט פעסלעך אייל צו חנניה בן חזקיה בן גריון און ער איז געזעצען אויבן ביי זיך אויפן שטאק און עס אויסגעטייטשט.[3]
פארשידענע גזירות און הלכות זענען אפגעלערנט ביי חנניה בן חזקיה בן גריון אויפן שטאק, איינמאל איז פארגעקומען און די תלמידי בית שמאי זענען געווען מעהר ווי די תלמידי בית הלל, און מען האט דעמאלטס ארויבגעגעבן אכטצן גזירות באקאנט אלס די י"ח דבר.[4]
די גמרא זאגט אז חנניה בן חזקיה בן גוריון מיט זיינע בייהעלפערס האט געשריבן דעם מגילת תענית.[4]
